Laten we een statistiek van ÉÉN zijn!
Artikel geschreven door Corinne Jeanmaire, 1 november 2024
Terug in 2001, nadat een ongeluk me in ziekenhuizen in Indonesië en Singapore deed belanden, was de diagnose hard. Slechts drie dagen na mijn aankomst op de IC en na ondraaglijke fysieke pijn, vertelde een goedbedoelende verpleegkundige me dat ik moest leren lijden en mijn toekomst in een rolstoel moest accepteren. Later kwam de orthopedisch chirurg langs en bood me een boek aan geschreven door een vrouw die verlamd raakte na een ongeluk. Aanvankelijk was ik enthousiast, in de verwachting een getuigenis te lezen over hoe te vechten en verlamming te overwinnen. In plaats daarvan ging het over accepteren, niet over winnen of zelfs vechten.
Twee weken na het trauma werd mijn centrale zenuwstelsel al bestempeld als een “cold case”. Gebaseerd waarop? Voornamelijk statistieken en een zeer basale, zelfs archaïsche “speldenprik” gevoelstest. Als je geen gevoel hebt in bepaalde delen van je lichaam, wordt je ruggenmergletsel geclassificeerd als “compleet”, als in “volledig, permanent en hopeloos”. Gevallen van spontaan herstel bij mensen die aanvankelijk gediagnosticeerd zijn met “complete” verlamming bestaan wel, maar ze zijn verre van de meerderheid.
Als vastberaden persoon denk je meestal dat deze sombere statistieken niet op jou van toepassing zullen zijn. JIJ en je wilskracht gaan DE KANSEN VERSLAAN. Je stelt alles in het werk om je eigen statistiek te worden – een statistiek van één. Dus je vecht op elke mogelijke manier: je vraagt een second opinion, ondergaat een tweede (ruggenmerg-decompressie) operatie. Ook blijf je in je hoofd lopen en fietsen; instinctief weet je dat je hersenen snel zullen vergeten hoe je je benen moet laten bewegen, en dat ga je NIET toestaan. Bovendien kom je niet in aanmerking voor innovatieve fysiotherapie gericht op neuroherstel, maar je vindt je eigen weg, in het buitenland. Daar neem je deel aan intensieve fysiotherapie-programma’s om deze gedoemde status te veranderen. Want je moet het in ieder geval proberen!
Laten we de realiteit onder ogen zien: statistieken winnen vaak, en artsen hebben vaak gelijk. In mijn geval bleken ze gelijk te hebben. Ja,… Maar ik heb het tenminste geprobeerd. Ik heb alles gedaan wat in mijn macht lag om de status quo te veranderen, en ik heb nu vrede met het resultaat.
Een paar maanden geleden kreeg mijn zus een zeer sombere diagnose: kanker – het allerergste type, momenteel inoperabel. De kansen zijn niet in haar voordeel, maar ze is moedig en positief. Getuigenissen van mensen die deze verschrikkelijke kanker hebben overleefd, adviseren patiënten allemaal om “hun ziekte te omarmen” en EEN STATISTIEK VAN ÉÉN TE WORDEN.
Mijn zus blijft vechten tegen de ziekte en de bijwerkingen van de behandeling. En ik ben net zo vastbesloten om haar te helpen in haar strijd. Mijn hoofd kaalscheren was een optie, maar ik koos voor iets dat voor mij net zo moeilijk is. Ik heb een uitdaging opgezet die bestaat uit leefstijlverbeteringen voor ons beiden: in wezen beter eten en meer bewegen. Verschillende wetenschappelijke publicaties tonen inderdaad aan dat een gezond dieet en regelmatige lichaamsbeweging de potentie hebben om de resultaten van conventionele kankerbehandeling te verbeteren.
Wat mij betreft is deze uitdaging bedoeld om mijn zus aan te moedigen, maar ook om mogelijk mijn eigen gezondheid te verbeteren. Zou u ons beiden willen steunen? Help mijn zus de statistieken te verslaan, of het in ieder geval te proberen. U kunt dit doen door een donatie te doen via de ‘Doneer Nu’ knop op de uitdaging-pagina (zie hieronder).
Hartelijk dank voor uw steun, zelfs met een kleine donatie. Voor de duidelijkheid, uw gift zal mijn zus of mij niet genezen, maar het zal ons beiden sterk aanmoedigen om ons aan onze uitdaging te houden en de strijd voort te zetten. Zij heeft altijd mijn bereidheid gesteund om bij te dragen aan regeneratief onderzoek naar dwarslaesies. Daarom zal 100% van de ontvangen fondsen via deze uitdaging naar de endParalysis foundation gaan en worden toegewezen aan onderzoek gericht op het genezen van chronische dwarslaesies.
