Bas, ook een kanjer!
Geschreven door Corinne Jeanmaire en Anja Hoogendoorn, April 2017. Vertaling door Fons Weijtens.
“Geluk ziet niet in je benen” (?)
In het licht van de huidige “cultus van geluk” willen wij ons graag altijd in een mooi helder licht profileren. Hoe zouden we anders de Facebook “Likes” moeten krijgen en de interesse van onze volgers in stand houden? Niemand houdt van een treurig gezicht… Je kan in ieder geval beter niet over je problemen praten, anders wordt je door de “Happy Cool Tribe” uitgestoten.
Daarom wordt van de gehandicapte medemens vaak verwacht dat ze hun handicap bijna “vieren”, zelfs als ze eigenlijk wensen dat hun pijn een stuk minder zou zijn. Een verlamd persoon zal heel vaak als aanmoediging te horen krijgen dat geluk niet in zijn of haar benen zit. En het is écht waar, geluk hangt inderdaad niet af van wat je hebt, maar meer van de manier hoe je met je situatie omgaat. Steeds hopen op een ander leven kan je tevens keer op keer met je hoofd tegen een muur laten slaan. Als een gevolg hiervan, staan de media vol met voorbeelden van gehandicapte mensen die buitengewone dingen doen.
Men spreekt echter altijd over hen die het “goed” doen en maar zelden over diegenen die in stilte lijden, ook al is deze groep aanzienlijk……
Deze mensen zijn echter nét zo waardevol! Bas is een klein voorbeeld hiervan.
Bas Hoogendoorn: donatie voor dwarslaesie-onderzoek
Op 1 februari 2017 is Bas (26) overleden.
Tien jaar eerder is hij als vrolijke en sociale puber van 15 jaar uit de ringen gevallen tijdens de schoolgymles en vanaf dat moment had hij een hoge dwarslaesie C4/C5. Eén van de bijkomende complicaties daarna was een luchtpijp vol littekenweefsel, dus kreeg hij ook een trachea-canule. Vanaf deze dag heeft Bas continu pijn en continue zorg nodig gehad.
Onwetend en machteloos de toekomst in…
Bas was de wereld aan het ontdekken, en ineens kon dat niet meer op een manier zoals je dat normaal doet als je jong bent. Zijn grote verlangen om “gewoon te leven” en naar de hardcore en hardstyle festivals te gaan zag hij in duigen vallen. Zijn ouders hebben ervoor gezorgd dat dat niet gebeurde en reden hem, samen met vrienden, in de rolstoelbus naar allerlei feesten, en haalden hem daar ’s nachts of vroeg in de ochtend weer op. Zo kon hij daar toch van genieten.
Bas was ook een kanjer!
Zijn studie kon hij niet afmaken vanwege alle ziekenhuisbezoeken. Léren overleven met een hoge dwarslaesie en een trachea-canule kostte hem veel energie op een dag.
Toch heeft hij de laatste jaren thuisstudie ‘s gedaan als web-designer, fotoshoppen, en allerlei grafische bewerkingsprogramma’s. Het laatste jaar was hij zelf met een Bachelor voor Communicatie en Multimediadesign bezig.
Foto: Bas Hoogendoorn
Tien jaar strijd voor Bas en zijn familie
Zijn droom…leven zonder pijn, in een lijf net zoals voorheen…het mocht helaas niet meer zo zijn, en niemand kon hem van dat lijf afhelpen. Die vreselijke pijnen; alle ellende van de dwarslaesie, die enorme spasmes, het altijd koud hebben, zijn luchtpijp-operaties, die helse nachten, de eenzaamheid, zijn onvermogen en de machteloosheid van zijn familie. Bas heeft 10 jaar lang gevochten!
De enorme pijnen en vele complicaties van de laatste paar jaren zorgden ervoor dat hij helaas steeds vaker de moed verloor om door te strijden. Het werd hem uiteindelijk allemaal teveel…
Hopelijk heeft Bas zijn rust nu gevonden…
Aan anderen mensen denken: donatie voor dwarslaesie-onderzoek
Op verzoek van Bas en de familie is er na zijn overlijden en tijdens de uitvaart gevraagd om, in plaats van bloemen, een bedrag te doneren voor Dwarslaesie-onderzoek. Daardoor heeft de familie van Bas een mooi bedrag (bijna € 1.700,–) aan donaties mogen ontvangen.
“Gewoon omdat het jou ook kan overkomen!”
Een kapot ruggenmerg kan men nog niet repareren… nog niet! De familie van Bas hoopt echter met deze donatie aan de Stichting endParalysis een heel klein stukje bij te dragen aan alle onderzoeken die daar voor nodig zijn! De donatie zal voor 100% door de Stichting endParalysis gebruikt worden voor onderzoek naar de genezing van dwarslaesie.
Bas Hoogendoorn: donatie voor dwarslaesie-onderzoek
Hoofdfoto door B. Saeys: het donatie moment. Van links naar rechts: Corinne Jeanmaire (endParalysis), Ben Hoogendoorn, Irene Hoogendoorn, Anja Hoogendoorn, Elise Adriaanse (endParalysis) met een foto in lijst van Bas Hoogendoorn zelf, Fons Weijtens